Από τη μία πλευρά θα είναι μια «μεγάλη κυρία» που θέλει την ολική της επαναφορά, μετά το σκάνδαλο του 2006 και τον υποβιβασμό της, διά της ανάκτησης των ευρωπαϊκών σκήπτρων για πρώτη φορά μετά το 1996, και από την άλλη μια «βασίλισσα», που θα επιχειρήσει ό,τι δεν έχει πετύχει κανείς: τη δεύτερη σερί κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, και ποιος καλύτερος να το καταφέρει αυτό από τον σύλλογο με τον αριθμό ρεκόρ των 11 κατακτήσεων του ευρωπαϊκού στέμματος...
Και μόνο τα ονόματα των δημοφιλέστερων συλλόγων της Ιταλίας και της Ισπανίας θα αρκούσαν για να καταστήσουν ελκυστικότατο τον αποψινό 62ο τελικό του κορυφαίου ευρωπαϊκού θεσμού, όμως υπάρχουν πολυάριθμες ιδιαιτερότητες που προσθέτουν ακόμη περισσότερη αίγλη στη «μάχη» του Κάρντιφ.
Αν και οι δύο ομάδες έχουν πλούσια ιστορία στις μεταξύ τους αναμετρήσεις στα Κύπελλα Ευρώπης, είναι μόλις η δεύτερη φορά που θα τεθούν αντιμέτωπες σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Η προηγούμενη ήταν πριν από 19 έτη, όταν ένα μεγαλοφυές τέρμα του Πρέντραγκ Μιγιάτοβιτς χάρισε τη νίκη (1-0) και το τρόπαιο στους «μπλάνκος» της Μαδρίτης. Ηρθε άραγε η ώρα της εκδίκησης για τη «βέκια σινιόρα»;
Η στατιστική λέει ότι όταν η Ρεάλ φτάνει στον τελικό δύσκολα χάνει (με 11 θριάμβους σε 14 τελικούς), ενώ η Γιουβέντους έχει τις διπλάσιες ήττες σε τελικούς του κορυφαίου θεσμού (έξι ήττες σε οκτώ παρουσίες). Πάντως στις μεταξύ τους αναμετρήσεις υπάρχει ισορροπία, με οκτώ νίκες για την καθεμιά και δύο ισοπαλίες, ενώ τα τέρματα είναι υπέρ της Γιουβέντους (21-18).
Πρόσθετη ιδιαιτερότητα αποτελεί το γεγονός ότι θα δούμε απόψε να αντιπαρατίθενται οι άρτι εστεμμένες πρωταθλήτριες Ιταλίας και Ισπανίας, με τη Γιουβέντους να κυνηγά κι ένα πρωτοφανές για τα ιταλικά δεδομένα τρεμπλ, έχοντας ήδη κατακτήσει και το Κύπελλο Ιταλίας.
Προ του Γερμανού διαιτητή Φέλιξ Μπράιχ θα παραταχθούν η ομάδα με την καλύτερη άμυνα στο Τσάμπιονς Λιγκ, κλασική εκφράστρια του ιταλικού ποδοσφαιρικού στυλ, και η κορυφαία επίθεση του θεσμού με τη φλογερή τριπλέτα που φέρει το ακρωνύμιο BBC (δηλαδή Μπέιλ, Μπενζεμά, Κριστιάνο). Συνεπώς, δεν είναι τυχαίο ότι κορυφαία φιγούρα κάθε πλευράς είναι ο ηγέτης της πιο επιτυχημένης της γραμμής, ο μεν τερματοφύλακας Τζανλουίτζι Μπουφόν της Γιούβε, ο δε αρχισκόρερ Κριστιάνο Ρονάλντο των «μερένχες».
Ο Μπουφόν, στα 39 του πλέον, προσβλέπει στην πρώτη κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ ως αποκορύφωμα της πλουσιότατης καριέρας του σε συλλογικό επίπεδο (εφόσον του το επιτρέψει ο πρόσφατος τραυματισμός του). Από την άλλη, ο Ρονάλντο προέρχεται από μία ακόμη καυτή σεζόν, με 39 γκολ σε 44 ματς και προΐσταται μιας επίθεσης με σερί 64 αγώνων με γκολ σε όλες τις διοργανώσεις.
Πολύ σημαντικός παράγοντας είναι, βέβαια, και η αμυντική τριάδα που έχει μπροστά του στην άμυνα ο Μπουφόν: οι σκληροτράχηλοι Αντρέα Μπαρτσάλι, Τζόρτζο Κιελίνι και Λεονάρντο Μπονούτσι έχουν φέρει αήττητη στον τελικό τη Γιουβέντους, που σε περίπτωση κατάκτησης θα είναι η πρώτη αήττητη νικήτρια από το 2008 (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ).
Βεβαίως, η δύναμη της Γιούβε δεν είναι μόνο στην άμυνα... Οπως δήλωσε ο τεχνικός της Γιουβέντους, Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, το σημείο καμπής της φετινής σεζόν ήταν η ιδέα του να παρατάξει και τους τέσσερις σπουδαίους επιθετικογενείς ποδοσφαιριστέ της ομάδας στην ίδια ενδεκάδα. Ο ανεξάντλητος Μάριο Μάντζουκιτς, ο ευέλικτος Χουάν Κουαδράδο, ο απρόβλεπτος Πάουλο Ντιμπάλα και ο σκόρερ-πολυβόλο Γονσάλο Ιγουαΐν πετούν φωτιές στο 4-2-3-1 του κ. Αλέγκρι.
Κατ’ άλλους ο τελικός θα είναι η μονομαχία των Βραζιλιάνων μπακ-χαφ, δηλαδή των Ντάνι Αλβες της Γιουβέντους και Μαρσέλο της Ρεάλ. Ωστόσο, το αντίπαλον δέος του κ. Αλέγκρι, ο κ. Ζιντάν, θα είναι το κεντρικό πρόσωπο, τουλάχιστον έως το εναρκτήριο λάκτισμα στο «Μιλένιουμ». Στον τελικό του 1998 φορούσε τη φανέλα της Γιουβέντους, αλλά φέτος βρίσκεται στον πάγκο της Ρεάλ, με προφίλ που αποτελεί την επιτομή του ποδοσφαιρανθρώπου της Μεσογείου, τόσο σε τεχνικό επίπεδο ως ποδοσφαιριστής και προπονητής όσο και σε καταγωγή (Γαλλοαλγερινός) και ταμπεραμέντο.
Ο Ζιντάν αναμόρφωσε τη Ρεάλ· αναλαμβάνοντάς την πέρυσι στα μισά της σεζόν, μόλις στην πρώτη του δουλειά ως πρώτος προπονητής σε ομάδα, την οδήγησε στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ και φέτος στην ανάκτηση του θρόνου στην Ισπανία και σε έναν ακόμη ευρωπαϊκό τελικό. Καθόλου άσχημα δεδομένης της σχετικής απειρίας του σε πάγκους.
Ισως απόψε γράψει ξανά ιστορία με τη Ρεάλ, ίσως πάλι οι αντίπαλοί του να είναι οι... Αλέγκρι (=χαρούμενοι στα ιταλικά).
