Του: Αντώνη ΑντωνόπουλουΈνα κορίτσι σαν δροσοσταλιά. Ένα κορίτσι που συνδυάζει ότι ιδανικότερο θα μπορούσε να ονειρευτεί κάθε νέος και νέα.

«Ο αληθινά σοφός δεν δραπετεύει από την κοινωνία, απλώς προσπαθεί να παραιτηθεί από το κατάλοιπο της ταυτότητας που άλλοι του όρισαν.

Είναι εκείνοι που η ζωή τους αδίκησε από νωρίς.

Ξεκινάς με ένα τσουβάλι γεμάτο ανθρώπους. Άνθρωποι που αποκαλείς γνωστούς, φίλους, συμφοιτητές, συνάδελφους, κολλητούς, γείτονες, συμμαθητές.

Όταν ο άνθρωπος τολμάει, η ζωή τον ανταμείβει πάντα. Οι λύσεις εμφανίζονται με μαγικό τρόπο. Γιατί η τόλμη, βάζει τη στατική ενέργεια, σε κίνηση.

Οι άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας είτε για κάποιο λόγο, είτε για ορισμένο χρόνο, είτε για πάντα.

Όταν ξέρεις αυτό, ξέρεις και τι να κάνεις για τον κάθε άνθρωπο.