Ο παγκόσμιος πρωταθλητής της Formula 1, Lewis Hamilton, αποτελεί ένα από τα ονόματα του αθλητισμού που εντοπίζονται στα Paradise Papers και σχετίζονται με υποθέσεις εκτεταμένης φοροδιαφυγής μέσω υπεράκτιων εταιριών.

Ο Βρετανός πιλότος της Mercedes φέρεται να επωφελήθηκε της ελαστικής φορολογικής νομοθεσίας στο Νησί του Μαν, ένα αυτόνομο νησάκι που αποτελεί εδώ και καιρό μια βάση-κλειδί της βιομηχανίας offshore, σε μεγάλο βαθμό χάρη στην κοντινή, αλλά ασαφή σχέση του με το Ηνωμένο Βασίλειο.

Έως το 2007, η εν λόγω τοποθεσία δεν είχε καν μητρώο αεροσκαφών, αλλά τώρα διατηρεί το μεγαλύτερο αρχείο υπεράκτιων αεροσκαφών στον κόσμο, με σχεδόν 1.000 αεροσκάφη καταχωρισμένα εκεί, καθένα από τα οποία αποφέρει έσοδα στον χρηματοοικονομικό κλάδο του νησιού, τον νούμερο 1 εργοδότη του νησιού.

Απαντώντας σε ερωτήσεις του "Guardian", η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου αποκάλυψε ότι οι επιστροφές ΦΠΑ για 231 τζετ που καταχωρίστηκαν στο νησί ανέρχονταν συνολικά σε 1.000.000.000 δολάρια. Αν δεν υπήρχαν αυτές οι δομές στα Νησιά του Μαν, πολλά από τα έσοδα θα είχαν πάει στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου τα αεροπλάνα θα έπρεπε να έχουν καταχωρηθεί.

ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΦΥΓΗ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗΣ
Ο Hamilton φέρεται να χρησιμοποιεί συχνά υπεράκτιες εταιρίες για τις επαγγελματικές και επιχειρηματικές δραστηριότητές του. Για παράδειγμα, αγόρασε μία τροχοβίλα που χρησιμοποιεί στους αγώνες του αξίας 1.700.000 ευρώ, χωρίς να καταβάλλει ΦΠΑ, διότι η εξαγορά έγινε μέσα από offshore στο Νησί του Μαν. Το συμβόλαιό του με τη Mercedes, δε, υπεγράφη μέσω της offshore "BRV Ltd" που διατηρεί σε έναν άλλον φορολογικό παράδεισο, το νησί Γκέρνσι, ενώ στη Μάλτα διαθέτει εταιρία για τα δικαιώματα προβολής της εικόνας του. Ο ίδιος ο Hamilton κατοικεί σε Ελβετία και Μονακό από το 2007, αποφεύγοντας τη βαριά φορολόγηση της πατρίδας του.

Χάρη σε ένα σύστημα leasing, ο Hamilton εξασφάλιζε επιστροφή φόρου από το τζετ που είχε αγοράσει και το οποίο παρουσιαζόταν στις φορολογικές αρχές ως επαγγελματικό σκάφος. Η αποκάλυψη πραγματοποιήθηκε μέσα από την αγγλική εφημερίδα, η οποία έφερε στο "φως" αυτόν τον ιδιαίτερο κύκλο χρήματος που παρότι σε πολλά σημεία του είναι νομότυπος, υπάρχουν ερμηνείες που διαπιστώνουν φοροδιαφυγή εκατομμυρίων από πλευράς του μεγαλύτερου ονόματος της Formula 1.

ΟΙ ΕΤΑΙΡΙΕΣ LEASING ΠΟΥ... ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΟΝ HAMILTON
Στις αρχές του 2013, σύμβουλος της εταιρίας λογιστικής "Ernst & Young", από την οποία διέρρευσε μεγάλος όγκος εγγράφων στα Paradise Papers, είχε ιδιωτική συνάντηση με το τελωνείο του Νησιού του Μαν, όπου συζητήθηκε η απαιτούμενη δομή του συστήματος, ώστε ο Hamilton να καταφέρει να φέρει το νέο αεροσκάφος του, αξίας 16.500.000 λιρών, στη χώρα.

Μέσα σε δύο εβδομάδες, στις 21 Ιανουαρίου, το σχέδιο είχε εγκριθεί και ο Hamilton μαζί με τη τότε φίλη του, Nicole Scherzinger, πετούσαν από τον Καναδά στο Νησί του Μαν, το μοναδικό αεροδρόμιο όπου θα μπορούσαν να προσγειωθούν χωρίς να χρειάζεται να πληρώσουν φόρους.

Άμα τη αφίξει τους σε ευρωπαϊκό έδαφος, άρχισε η διαδικασία σύστασης εταιριών, ώστε οι πτήσεις να γίνονται χωρίς φορολογική επιβάρυνση. Η δικηγορική φίρμα "Appleby", με τη συνδρομή της "Ernst & Young", χρησιμοποίησαν τη μέθοδο που εφαρμόζεται από όλους τους πλούσιους πελάτες τους, που διαθέτουν κι αυτοί ιδιωτικά τζετ και γιοτ.

Αρχικά, το αεροσκάφος δηλώθηκε ως κτήμα της "Stealth Aviation Ltd", εταιρίας με έδρα έναν άλλον φορολογικό παράδεισο, τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους. Με κόστος 140.000 ευρώ ετησίως, το τζετ επινοικιάστηκε στην εταιρία "Stealth (IOM) Ltd" με έδρα το Νησί του Μαν, η οποία ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2013.

Η "Stealth (IOM) Ltd" συνεχίζει το leasing, αυτήν τη φορά δίνοντας το αεροσκάφος σε μία κανονική επιχείρηση στο Φάρνμπορο της Αγγλίας, η οποία εντάσσεται στον τομέα της αεροπλοήγησης και προϋπήρχε του όλου συστήματος. Το αντίτιμο του leasing του αεροσκάφους είναι κατάτι μεγαλύτερο από 140.000 ευρώ, ώστε η "Stealth (IOM) Ltd" να λογίζεται από την Εφορία του Ηνωμένου Βασιλείου ως κανονική επιχείρηση με σκοπό το κέρδος.

Η αγγλική εταιρία ήταν η τελική εταιρία από την οποία ένας ιδιώτης - πελάτης θα μπορούσε να νοικιάσει το αεροσκάφος για να πραγματοποιήσει τα επαγγελματικά ή αναψυχής ταξίδια του. Αυτή η εταιρία ήταν επιφορτισμένη με τη συντήρηση του αεροσκάφους, τον ανεφοδιασμό καυσίμων, την παροχή πιλότων και προσωπικού.

Μόνο που το κατακόκκινο Bombardier νοικιαζόταν όλο αυτό το διάστημα μόνο από ένα πρόσωπο, τον Hamilton. Ο 32χρονος τετράκις πρωταθλητής της Formula 1 ήταν αυτός που έκλεινε τον συγκεκριμένο κύκλο, αφού ήταν ο ιδιοκτήτης του αεροσκάφους, ιδιοκτήτης των εταιριών που έκαναν leasing το αεροσκάφος (πλην της αγγλικής εταιρίας) και ταυτόχρονα ο ενοικιαστής του αεροσκάφους!

Ουσιαστικά, πλήρωνε τον εαυτό του και το μοναδικό πραγματικό έξοδο της συγκεκριμένης συνδιαλλαγής ήταν το ποσό που έμενε στα ταμεία της αγγλικής εταιρίας από την ενοικίαση του τζετ από τον Hamilton (ή ορθότερα από την εταιρία του στο Γκέρνσι).

ΠΩΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ
Φαινομενικά, ο οδηγός της Mercedes απλώς έκανε πιο δύσκολη τη ζωή του. Ωστόσο, η ύπαρξη όλου αυτού του συστήματος και των offshore εταιριών έχουν κομβική σημασία στη φοροαποφυγή του Βρετανού.

Από τη στιγμή που οι υπεράκτιες εταιρίες λογίζονταν ως επιχειρήσεις leasing από τις εφοριακές αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου, θα έπρεπε να εξαιρεθούν από τον ΦΠΑ, έναν φόρο που εκτός από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υφίσταται με κάπως διαφορετική μορφή και στη Μεγάλη Βρετανία και αγγίζει το 20%.

Όπως ισχύει με κάθε ελεύθερο επαγγελματία έτσι και οι εταιρίες του Hamilton έκαναν αγορές χονδρικής σε είδη απαραίτητα για την εργασία τους, στην περίπτωση αυτή το αεροσκάφος, ενώ τους επιστρεφόταν το ΦΠΑ από τα τρέχοντα έξοδα. Εν προκειμένω, το ΦΠΑ που πληρώνει κάθε κάτοχος αεροσκάφους στα αεροδρόμια όλων χωρών στις οποίες χρησιμοποιεί αεροδιαδρόμους, τελωνεία, κέντρα εναέριου ελέγχου και γενικώς υπηρεσίες που υφίστανται από την φορολόγηση των πολιτών τους.

ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ "ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ" ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ
Η "Ernst & Young" και η "Appleby" συμβούλευαν τους πελάτες τους να επιδεικνύουν επιχειρηματική χρήση των τζετ τους με δύο τρόπους: με την επινοικίασή τους μέσω leasing και με τη χρήση τους για επαγγελματικά ταξίδια. Εάν ισχύουν αυτές οι δύο συνθήκες, τότε η Εφορία τα χαρακτηρίζει επαγγελματικά οχήματα κι έτσι επιστρέφει οποιονδήποτε σχετικό φόρο στον ιδιοκτήτη τους, εν προκειμένω στους ιδιοκτήτες των offshore, ήτοι τον Hamilton.

Ο Βρετανός πληρούσε την πρώτη συνθήκη, αφού με το σύστημα εταιριών που είχε σχηματίσει, καλυπτόταν το leasing του αεροσκάφους. Ωστόσο, οι μετακινήσεις του με το τζετ δεν είχαν μόνο επαγγελματικό χαρακτήρα, αφού αρκετές ήταν καθαρά για ψυχαγωγικούς σκοπούς, κάτι που αποδεικνύεται εύκολα και από τα ποσταρίσματά του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατά τη διάρκεια των πτήσεων.

Από τα συμβόλαια που είχαν υπογραφεί με την εταιρία από την οποία ο Hamilton νοίκιαζε το αεροσκάφος, στόχος του ήταν να νοικιάζει για 80 ώρες το χρόνο το τζετ στο όνομά του και για 160 ώρες στο όνομα της εταιρίας του στο Γκέρνσι. Ως εκ τούτου, το ένα τρίτο των πτήσεων είχαν χαρακτήρα αναψυχής και όχι επαγγελματικό και κατά συνέπεια θα έπρεπε να καταβάλλει φόρο 1.100.000 λιρών, το ένα τρίτο του ΦΠΑ 3.300.000 λιρών που προκύπτει από το κόστος αγοράς του αεροσκάφους.

sport24.gr