Γεννημένος τον Απρίλιο (29) του 1947, ήταν γιος χρηματιστή. Παιδί πολυμελούς οικογένειας, με χαρακτήρα επίμονα επαναστατικό. Οι γονείς του υποπτεύονταν ότι είχε ξεκινήσει το κάπνισμα από την ηλικία των δέκα χρόνων και παρά τις συστάσεις τους δεν κατάφεραν να τον απομακρύνουν από αυτή τη συνήθεια.

Ταυτόχρονα όμως έπαιξε κρίκετ, ποδόσφαιρο στη θέση του τερματοφύλακα και τένις, ενώ επίσης έδειξε μια έφεση φυσιοδιφικού χαρακτήρα για ζώα και πουλιά.

Στα 17 του θα πάρει άδεια οδήγησης και καποια στιγμή μετα από καιρο, θα δηλώσει ότι από τότε άρχισε να κυλά πραγματικά ο χρόνος της ζωής του. Λίγους μήνες αργότερα θα βρεθεί στο Silverstone για να παρακολουθήσει έναν αγώνα όπου συμμετείχε φίλος του. Αυτό ήταν. Ο μικρός James είχε μπολιαστεί με το μικρόβιο του racing.

Ξεκίνησε το '66 τρέχοντας με Mini, το '68 βρέθηκε στη Formula Ford και ένα χρόνο αργότερα στην F3. Η πορεία του υπήρξε εξ' αρχής ταραχώδης και όχι εύκολη ή χωρίς εμπόδια. Γρήγορα απέκτησε το προσωνύμιο “Hunt the shunt” που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει ο “εξοδούχος”, ο καταστροφέας. Η μεγάλη του ταχύτητα, το ατρόμητο του χαρακτήρα του, είχαν σαν αποτέλεσμα πολλά και μεγάλα ατυχήματα. Βρίσκει το περιβάλλον που του ταιριάζει στην Hesketh, την ομάδα του Lord Alexander Hesketh, ενός εκκεντρικού Βρετανού που αποφάσισε να ξοδέψει κάποιο τμήμα της πατρικής περιουσίας στους αγώνες.

Ο κόσμος μας ήταν διαφορετικός τότε. Αν ένας 22χρονος ευγενής, πλούσιος απόγονος ήθελε, έφτιαχνε μια ομάδα προσλάμβανε έναν ατρόμητο οδηγό και κατέβαινε στην F1, χωρίς χορηγούς. Έτσι, η ομάδα μετά από μια σύντομη πορεία σε μικρότερες κατηγορίες, αγόρασε ένα σασί March 731, τοποθέτησε ένα V8 Cosworth, προσέλαβε τον Harvey Postlethwaite και εμφανίστηκε στο πρωτάθλημα της F1 του '73. Κανείς δεν την υπολόγιζε, αλλά στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, στο Watkins Glen, ο Hunt θα βρεθεί μόλις 0,6 δευτερόλεπτα πίσω από τη Lotus του νικητή R. Peterson, αφού μάλιστα τον Ιούλιο στην Ολλανδία είχε προηγηθεί μια τρίτη θέση.