Ελλάδα, ήλιος, θάλασσα, μελτέμι. ‘Ένα θελκτικό «κοκτέιλ», που προσελκύει εκατομμύρια ανθρώπους κάθε καλοκαίρι στη χώρα μας για να απολαύσουν το καλοκαίρι, το απέραντο γαλάζιο, να χαρούν τον ήλιο, αλλά κι αυτό το υπέροχο αεράκι, που κάνει ανεκτές ακόμα και τις πιο θερμές ώρες της ημέρας.

Ένα κοκτέιλ που ευνοεί τα θαλάσσια σπορ και δελεάζει τους πιο τολμηρούς, να ανέβουν σε μια σανίδα, να βαστήξουν ένα πανί στα χέρια τους και να προσπαθήσουν να κινηθούν πάνω στο νερό.

Κάπως έτσι, ξεκινώντας από ένα αθώο καλοκαιρινό παιχνίδι, η χώρα μας έχτισε μια τρομερή παράδοση στην ιστιοσανίδα. Από το 1984 και την εισαγωγή των Windglider στο ολυμπιακό πρόγραμμα, μετέπειτα στα Lechner, στα Mistral, μέχρι τα σημερινό RS:X, η Ελλάδα βροντοφωνάζει «παρών» σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις, σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Ο τεράστιος Νίκος Κακλαμανάκης κατέκτησε ολυμπιακά και παγκόσμια μετάλλια, ο Βύρων Κοκκαλάνης έφερε μεγάλες διακρίσεις και τώρα έρχεται ένας νεαρός από την Άνδρο, ο Λεωνίδας Τσορτανίδης με προοπτικές να κρατήσει την ελληνική σημαία ψηλά για πολλά-πολλά χρόνια.

Με μεγάλη πίστη στις δυνάμεις του και χωρίς να φοβάται τις προκλήσεις, ο 19χρονος πρωταθλητής του ΝΟ Άνδρου, δηλώνει στο Sports3.gr έτοιμος να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των νέων στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα RS:X που αρχίζει αύριο (21/11) στη Βιλαμούρα και ετοιμάζεται από τώρα να διακριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στη νέα κατηγορία, IQFoil.Λεωνίδα είσαι αρκετές μέρες στη Βιλαμούρα. Πώς είναι οι συνθήκες εκεί; Υπάρχει lockdown μερικό ή ολικό;

«Ήρθαμε περίπου μια εβδομάδα νωρίτερα για να συνηθίσουμε τον αγωνιστικό στίβο, να δούμε τα νερά, τους ανέμους. Μην ξεχνάμε ότι είμαστε στον Ατλαντικό Ωκεανό.

Η περιοχή εδώ είναι αγαπημένη για πολλούς Βορειοευρωπαίους που έρχονται από το κρύο νότια για να βρουν καλύτερες συνθήκες προπόνησης, οπότε την ξέρουν καλά. Για εμάς, ακόμα και για τον Βύρωνα, είναι η πρώτη φορά και θέλαμε λίγο χρόνο για να προσαρμοστούμε.

Lockdown υπάρχει σε μεμονωμένα μέρη, στο δικό μας όχι. Ούτως ή άλλως εμάς δεν μας επηρεάζει οπότε δεν υπάρχει κίνδυνος διακοπής των αγώνων (σ.σ.: κάτι που συνέβη στο Ευρωπαϊκό Optimist στη Σλοβενία τον περασμένο μήνα).

Ο κόσμος, κι εμείς βέβαια, φοράμε μάσκες παντού και σε εξωτερικούς χώρους. Προσωπικά δεν φοβάμαι».

Πώς πήγε η προετοιμασία σου στην Ελλάδα;

«Καλύτερα δεν γινόταν. Πλέον, μένω στην Αθήνα, λόγω σπουδών, και έκανα καθημερινά προπονήσεις με τον προπονητή μου τον Γιώργο Φράγκο μαζί με τον Βύρωνα Κοκκαλάνη στη Βάρκιζα.

Όταν προπονείσαι δίπλα σε έναν τόσο μεγάλο αθλητή, αλλάζεις επίπεδο.

Δουλέψαμε και πολύ εκτός νερού, με αρκετή αερόβια προπόνηση, τρέξιμο, πολύ ποδήλατο και ασκήσεις δύναμης, στοιχεία απαραίτητα για έναν αθλητή ιστιοσανίδας».

Έχεις φέρει μεγάλες διακρίσεις στις μικρές ηλικιακά κατηγορίες και ανήκεις σταθερά στους πρώτους της κατηγορίας σου (σ.σ.:το 2017 ήταν τρίτος στο Παγκόσμιο Νέων στα RS:X).; Στο Τόκιο, όμως, στους Ολυμπιακούς Αγώνες θα αγωνιστεί ο Βύρωνας.

«Ο Βύρωνας, είναι τεράστιος αθλητής, έχει το σεβασμό μου και άξια θα μας εκπροσωπήσει στο Τόκιο. Εγώ περιμένω τη σειρά μου, όπως έκανε κι αυτός όταν κυριαρχούσε ο Κακλαμανάκης. Μετείχε στους πρώτους του Ολυμπιακούς στα 27 του. Χρειάζεται υπομονή και πολύ δουλειά.

Μπορεί οι νέοι να έχουν τη φρεσκάδα και τη δύναμη, αλλά η ιστιοσανίδα θέλει και εμπειρία. Είναι πολύ βασικός παράγοντας. Ο Βύρωνας είναι 35 χρονών και σταθερά στους καλύτερους, όπως κι άλλοι πολλοί σε όλον τον κόσμο. Τις περισσότερες φορές η εμπειρία υπερισχύει της φυσικής κατάστασης».

Νιώθεις ικανός να αποτελέσεις το διάδοχο του Βύρωνα Κοκκαλάνη;

«Αυτό το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα είναι ο τελευταίος μου αγώνας στα RS:X και δεν σας κρύβω ότι είμαι σε πολύ καλή κατάσταση. Θέλω να κλείσω την παρουσία μου στην κλάση με ένα καλό αποτέλεσμα. Στόχος μου είναι το χρυσό μετάλλιο στους νέους!

Αμέσως μετά πιάνουμε δουλειά στα IQFoil. Νομίζω ότι μου ταιριάζει γάντι αυτή η νέα κλάση και αισιοδοξώ ότι θα είμαι στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι στα 23 μου.

Λόγω των σπουδών σου μένεις πια και προπονείσαι στην Αθήνα. Πώς περνάει η ώρα ενός νέου παιδιού σε μια πόλη σαν την Αθήνα εκτός σχολής και προπόνησης.

«Οι ελεύθερες ώρες είναι λίγες, αλλά και πάλι αυτές τις χαλαρές στιγμές μια σανίδα παίρνω, χωρίς πανί, και τρέχω στη θάλασσα, ειδικά όταν έχει καλό κύμα! Γενικά ό,τι κάνω στον ελεύθερο χρόνο μου έχει σχέση με τον αθλητισμό!».

Τι σπουδάζεις;

«Ναυτιλιακά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Ήταν δική μου επιλογή. Βλέπετε, κατάγομαι από την Άνδρο, το νησί των εφοπλιστών. Όλη μας η ζωή είναι η θάλασσα. Δυστυχώς δεν υπάρχει διαθέσιμος χρόνος αυτήν την περίοδο για κάτι άλλο πέραν την προπόνησης, αλλά από το Δεκέμβριο που τελειώνει η αγωνιστική περίοδος θα ασχοληθώ πιο πολύ με τις σπουδές μου. Είναι δύσκολο να συνδυάζεις πρωταθλητισμό και πανεπιστήμιο, αλλά με ενδιαφέρουν και τα δύο».