Όπως είπε η κ. Τσακάλου μετά το 2006, οπότε η υπόθεση της Siemens άρχισε να ερευνάται εκτενώς από την γερμανική Δικαιοσύνη, ο Μιχάλης Χριστοφοράκος της είχε ζητήσει να καταστρέψει όλα τα στοιχεία που είχε στη διάθεση της, μεταξύ των οποίων και τον φάκελο με τις δωρεές σε πολιτικούς και τις χορηγίες σε πολιτικά κόμματα, κάτι που η ίδια δεν έπραξε.

Για τον άλλοτε προϊστάμενο της η κ. Τσακάλου υποστήριξε πως είναι εξαιρετικά ικανός μάνατζερ αλλά «τραγικά φιλόδοξος». Όπως είπε: «Πρόκειται για μια πολύπλευρη προσωπικότητα και έναν εξαιρετικά ικανό manager. Δεν κύλαγε αίμα μέσα του. Ήταν ευφυέστατος, μηχανορράφος και τραγικά φιλόδοξος. Έκανε επέλαση. Είχε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που έχουν όλοι οι νοσηρά φιλόδοξοι άνθρωποι. Αλλά δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς σε αυτή τη θέση».

Για τον κατηγορούμενο Πρόδρομο Μαυρίδη, που ήταν ο επικεφαλής του τμήματος τηλεπικοινωνιών της Siemens, η μάρτυρας υποστήριξε ότι δεν είχε πολύ καλή σχέση με τον Χριστοφοράκο γιατί ήταν αντίθετοι χαρακτήρες: «Ο Μαυρίδης ήταν ευθύς άνθρωπος. Με αξίες, με αρχές. Δεν υπήρχε περίπτωση να κρεμάσει φίλο, και όπως ήταν φυσικό σε αυτό το επίπεδο συγκρουόταν με έναν ξύλινο ηγέτη όπως ήταν ο Χριστοφοράκος. Ο Χριστοφοράκος ήθελε ο Μαυρίδης να διοικεί τις τηλεπικοινωνίες, αλλά δεν του επέτρεπε να έχει τον έλεγχο των οικονομικών του τμήματος. Ο Χριστοφοράκος έπαιρνε το 2% του τζίρου του τμήματος και το έστελνε στη Γερμανία. Ο Μαυρίδης ασχολιόταν να φέρνει πελάτες».

Η κατάθεση συνεχίζεται.