Η Ιωάννα Χρονοπούλου αναφέρθηκε στα δικά της βιώματα αλλά και στη σχέση της με τον αθλητισμό. Θυμίζουμε πως η «πράσινη» αθλήτρια έγινε η πρώτη γυναίκα που εντάχθηκε στον Παναθηναϊκό ΑμεΑ και είναι μέλος της ομάδας μπάσκετ με αμαξίδιο που κέρδισε πέρσι την άνοδο στην Α1 κατηγορία.

Το κείμενο έχει τίτλο «ο ίδιος άνθρωπος» και μεταξύ άλλων αναφέρει «Δεν χρειάζεται απαραίτητα να «γεννηθείς με μία μπάλα στα χέρια», όπως λένε για όσους λατρεύουν το μπάσκετ. Χρειάζεται να το αγαπήσεις. Να το αισθανθείς σαν κάτι μοναδικό την πρώτη φορά που θα αγγίξεις την πορτοκαλί μπάλα. Δεν ξέρω, δεν θυμάμαι για την ακρίβεια, αν το λάτρεψα από το πρώτο άγγιγμά της. Γνωρίζω, όμως, ότι έγινε στην πορεία κάτι «δικό μου». Κάτι με το οποίο συνδέθηκα και έδωσε εύλογα πορεία στη ζωή μου».

Στη συνέχεια, η Χρονοπούλου υπογραμμίζει: «Όταν, ξάφνου, αυτό ξέφυγε από τα χέρια μου, για λόγους ιατρικούς, κάτι «γκρεμίστηκε» μέσα μου. Η συμβουλή -στα 24 μου και με 14 χρόνια στα γήπεδα- «δεν πρέπει να ξαναπαίξεις, αν θέλεις να περπατάς κανονικά στην ηλικία των 30 ετών», ακουγόταν σαν κάτι άδικο, κάτι παράλογο. Όφειλα να αφήσω τη λογική να υπερισχύσει. Αυτό έκανα, πιστεύοντας πως όλα είχαν τελειώσει. Υπάρχουν στιγμές που σκέφτεσαι ότι δεν μπορεί να αλλάξει κάτι. Το αποδέχεσαι, με δυσκολία. Αυτό πέρασε από το μυαλό μου τότε, αφού είχα αποφασίσει να μην ασχοληθώ, τουλάχιστον άμεσα, με την προπονητική. Δημιουργείς μία νέα καθημερινότητα, χωρίς να μπορείς εύκολα να ξεχάσεις την προηγούμενη. Ώσπου έρχεται μία στιγμή που διαπιστώνεις ότι μπορείς να «ξαναγεννηθείς» με μία μπάλα, αλλά και ένα αγωνιστικό αμαξίδιο…».

Διαβάστε όλο το κείμενο στο Athletestories.gr