Breaking News
07 Ιουλίου 2019

Από την αφάνεια και τα πέτρινα χρόνια στην κορυφή του κόσμου με τρίτο διαδοχικό χρυσό μετάλλιο.

Η Εθνική Κωφών Γυναικών έγραψε μία ακόμα χρυσή σελίδα και η «αρχιτέκτονας» της νέας επιτυχίας, Αθηνά Ζέρβα, ξετυλίγει στο SDNA το κουβάρι μιας πολύ όμορφης γαλανόλευκης ιστορίας!

Αυτή η ιστορία κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ένα από τα πιο όμορφα μπασκετικά παραμύθια. Η πλοκή του έχει τα πάντα, όμως στο τέλος της ιστορίας ο ήρωας/πρωταγωνιστής είναι αυτός που επικρατεί και τα κατακτά όλα. Όπου ήρωας/πρωταγωνιστής βάλτε την Εθνική Κωφών Γυναικών. Την ομάδα που τα τελευταία χρόνια δεν έχει αντίπαλο σε κάθε διοργάνωση.

Η αρχή έγινε στη Θεσσαλονίκη, το 2016. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα η Εθνική ανέβηκε στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου, αν και τα προγνωστικά δεν την είχαν ανάμεσα στα φαβορί. Όταν, όμως, μπήκαν στο παρκέ οι διεθνείς φρόντισαν να δείξουν πως τα προγνωστικά δεν έχουν καμία αξία, όταν μιλάει η ψυχή και η ποιότητα.
Η συνέχεια ήρθε στην Τουρκία, το 2017. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες Κωφών η γαλανόλευκη σημαία κυμάτισε στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου, κάνοντας περήφανη μια ολόκληρη χώρα. Αυτό δεν ήταν το τελευταίο χρυσό μετάλλιο, όπως έμελλε να γράψει η ιστορία. Γιατί ακολούθησε ένα ακόμα, δύο χρόνια αργότερα.
Στην πόλη Λούμπλιν, της Πολωνίας η Εθνική Κωφών Γυναικών απέδειξε στην πράξη το γιατί θεωρείται η πιο σημαντική ομάδα των ημερών μας. Παρά το κακό ξεκίνημα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Πολωνίας, όπου τερμάτισε στην τέταρτη θέση του ομίλου, με ένα σπουδαίο ντεμαράζ έφτασε ως τον μεγάλο τελικό, εκεί όπου λύγισε την Λιθουανία με 51-42. Και έτσι η Ελλάδα για μία ακόμα διοργάνωση βρέθηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Μια τρομερή επίδοση που όμοιά της ελάχιστες ομάδες μπορούν να τα καταφέρουν. Οι παίκτριες της Αθηνάς Ζέρβα όμως απέδειξαν πως ανήκουν στην ελίτ. Και έκαναν ξανά μια ολόκληρη χώρα να είναι περήφανη για τα κατορθώματά τους.

Η Αθηνά Ζέρβα έζησε σε όλες τις στιγμές της αυτή την ομάδα και μιλώντας στο SDNA, από την Πολωνία, αναφέρθηκε στο πώς ήρθε το τρίτο –στη σειρά- χρυσό μετάλλιο για την Εθνική Κωφών Γυναικών, εξήγησε τι σημαίνει για την ίδια η Εθνική ομάδα και επεσήμανε πως κάθε επιτυχία ανήκει σε όλους τους Έλληνες. Παράλληλα, αποκάλυψε μερικές από τις πιο έντονες στιγμές αυτής της διαδρομής και στέλνει το δικό της μήνυμα!


Κόουτς ακόμα ένα χρυσό για την Εθνική Κωφών Γυναικών. Το τρίτο σε ισάριθμες διοργανώσεις, μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και τους Ολυμπιακούς Αγώνες Κωφών, αριθμός εξωπραγματικός...

«Είναι μια τεράστια επιτυχία. Έχει έρθει μέσα από πάρα πολύ δουλειά και προσπάθεια. Είμαστε μια ομάδα που δουλεύει μαζί από το 2011 και ήμασταν όλοι μαζί σε πέτρινα χρόνια, μέσα στην ανωνυμία, τα προβλήματα. Ψάχναμε τροφή, φαγητό και γήπεδα για προπόνηση. Ακόμα τα ψάχνουμε, αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό πλέον. Αυτό που εισπράττουμε και εμείς και το μοιραζόμαστε με τον κόσμο είναι η δουλειά που έχουμε κάνει, η οποία δεν σταμάτησε ποτέ, ακόμα και όταν ήρθαν αναποδιές, τραυματισμοί, εγκυμοσύνες. Στα καλά και στα κακά. Ο Θεός του μπάσκετ ευλόγησε την ομάδα αυτή γιατί εκτίμησε αυτό που έκανε όλα αυτά τα χρόνια και πλέον έχουν λειτουργήσει και οι αυτοματισμοί μας και το μπάσκετ που μάθαμε από την αρχή. Πιστεύω ότι μπορούν να λένε αξιοπρεπώς ότι δεν παίζουν ένα μπάσκετ... κωφών, αλλά παίζουν ένα μπάσκετ ίδιο για όλους και στον βαθμό που μπορούν και αυτές παίζουν το μπάσκετ αξιοπρεπώς».

Δεν λυγίσαμε, δεν τα παρατήσαμε. Είμαι πολύ περήφανη για αυτή την ομάδα
Τι ήταν αυτό που κράτησε αυτή την ομάδα και την οδήγησε ως αυτή την μεγάλη επιτυχία;

Σχετικό Περιεχόμενο
ΣΧΕΤΙΚΑ
Σερέλης στο SDNA: «Νιώθω αδικημένος από τον υποβιβασμό, ο Ολυμπιακός επέλεξε να βρεθεί στην Α2»
5 άρθρα, 1 ομάδα
«Αυτό που έκαναν είναι ότι δεν λυγίσαμε, δεν τα παρατήσαμε. Περιμέναμε κάθε παίκτρια να γεννήσει τα παιδιά της και να έρθει την επόμενη χρονιά. Μετά ήταν κάποια άλλη και πάει λέγοντας. Πράγματα της καθημερινής ζωής, ευχάριστα, αλλά και αλλαγές, δεν σταμάτησαν την ομάδα. Η αναμονή, η δίψα η αφοσίωση που είχαμε μας κράτησε. Είναι μια κατάσταση αυτή εδώ που ζούμε, όπου εγώ που είμαι πολλά χρόνια προπονήτρια, τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί. Να έχω αφοσιωμένα παιδιά, με κλειστά μάτια και να τους λέω πράγμα και να σε κοιτούν και να προχωράνε δεν το έχω ξανανιώσει. Γι αυτό και είμαι πολύ περήφανη. Είδα τα παιδιά να βελτιώνονται σε ηλικία 28-29 ετών. Είχαν δίψα, το περίμεναν. Ήρθαν... μαζεμένες οι επιτυχίες, αλλά κατά τη γνώμη μου ήταν και αναμενόμενες. Είναι αυτόματος πιλότος πια. Εγώ πέραν της καθοδήγησης και του να προσέχω τους κινδύνους, κάνω πολύ πιο λίγα πράγματα. Είναι σαν αυτόματο πιλότο και πλέον προχωράς».

Μετά και την επιτυχία αυτή στην Πολωνία, νιώθετε πως βρίσκεστε σε μια σύγχρονη Dream Team;

«Μας έχουν ονομάσει έτσι; Αυτή η ομάδα είναι και... dream και team. Είναι και τα δύο! Δεν ξέρω αν είναι dream team, αλλά σίγουρα είναι και τα δύο. Με αυτή την ομάδα ζούμε ένα όνειρο, είναι μια ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, είναι ξεχωριστά παιδιά που δεν φοβήθηκαν την ιδιαιτερότητά τους. Κοίταξαν στα μάτια το μπάσκετ και έπαιξαν. Έμαθαν μπάσκετ σε ομάδες ακουόντων, παρόλο που δεν άκουσαν ή δεν μίλησαν ποτέ και είναι μια ομάδα που έκατσε, δούλεψε και έμαθε».

Το άρθρο συνεχίζεται μετά τη διαφήμιση

Για εσάς, το μεγαλύτερο παράσημο αυτής της πορείας και αυτής της νέας επιτυχίας ποιο είναι;

«Το παράσημο αυτής της ιστορίας είναι πως έχουμε φτιάξει τέτοιους δυνατούς δεσμούς μεταξύ μας που συνεννοούμαστε πλέον με τα μάτια. Θα κρατάμε για μια ζωή αυτά που έχουμε ζήσει και τα καλά και τα κακά. Θα έχουμε να θυμόμαστε μέχρι τα βαθιά γεράματά μας τι έχουμε καταφέρει. Τα παιδιά έχουν μεγάλη ευθύνη για αυτό που κατάφεραν. Ξεκίνησαν πολύ άσχημα το τουρνουά, με πολύ άγχος, δεν αναγνωρίζαμε τον εαυτό μας με την εικόνα μας και όλα αυτά τα κρατήσαμε γιατί προέρχονταν από επιτυχίες και ήξεραν ότι δεν μπορούν να αποτύχουν. Όλο αυτό μας θόλωσε και παρ’ όλα αυτά, το τοπίο ξεκαθαρίστηκε. Πάθαμε τα διαστρέμματά μας, φτιάξαμε το διάστρεμμα σε 1,5 μέρα, ξεπεράσαμε τον πόνο και την κούραση και την αγωνία και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε. Ένα μεγάλο backdoor κάναμε. Τερματίσαμε τέταρτοι στον όμιλο και πήγαμε τελικό και πήραμε το χρυσό».


Αναφερθήκατε λίγο νωρίτερα στην αφάνεια και στην ανωνυμία των πέτρινων χρόνων. Πώς ήταν όλη αυτή η διαδρομή προς την κορυφή του κόσμου;

«Εμάς η αφάνεια δεν μας πείραζε. Ο στόχος μας ήταν να βρισκόμαστε κάθε χρόνο όλοι μαζί και να μαθαίνουν το παιχνίδι. Ποτέ τα παιδιά δεν ονειρεύονταν να πάνε σε μια διοργάνωση και να πάρουν το χρυσό. Αυτό που ονειρεύονταν ήταν με καλό μπάσκετ να διακριθούμε. Ούτε ονειρευτήκαμε ποτέ στη Θεσσαλονίκη το ’16 ότι θα πάρουμε το χρυσό. Το ίδιο και για τους Ολυμπιακούς το ’17. Μπορεί μεταξύ μας να λέμε διάφορα, αλλά καθένας σκέφτεται και λέει τα όνειρά του. Εμείς είχαμε ανθρώπους που μας μαγείρευαν παστίτσιο στην προετοιμασία μας. Ανθρώπους που μας φιλοξένησαν. Τα παιδιά που δεν ήταν από Αθήνα φιλοξενούνταν σε παιδιά από την Αθήνα. Υπήρχαν πράγματα που δεν συνέβαιναν σε ομάδες, αλλά σε παρέες. Εμείς είμαστε μια πολύ ωραία παρέα που δέθηκε και εγώ σαν προπονήτρια και σαν δάσκαλος είμαι τόσο περήφανη που έδωσα όλη τη δουλειά μου και την πήρα πίσω με τον καλύτερο τρόπο. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από τα χαμόγελα αυτών των παιδιών».

Παντού κουβαλούσαμε την ελληνική σημαία. Μετά τον τελικό η Χαϊνά την άπλωσε στο παρκέ και την προσκύνησε!
Υπάρχει μια έντονη στιγμή στη διάρκεια όλης αυτής της πορείας της Εθνικής τα τελευταία χρόνια;

«Στους Ολυμπιακούς Αγώνες θυμάμαι πως πριν βγούμε από τα αποδυτήρια για να μπούμε στο παρκέ κρεμούσαμε την ελληνική σημαία. Αυτό συνέβαινε για 15 ολόκληρες μέρες. Σε κάθε παιχνίδι το ίδιο. Αυτό συνέβη και στην Πολωνία. Επίσης, μετά τον τελικό με την Λιθουανία, η Χαϊνά πήρε την σημαία την έστρωσε στο παρκέ και την προσκύνησε! Αυτό περικλύει ό,τι πιστεύει η καθεμία για αυτή την ομάδα».


Τι σημαίνει, για εσάς, αυτή η ομάδα;

«Για μένα αυτή η ομάδα, επειδή με έχουν ονομάσει μαμά-κότα, αυτά είναι τα κοτοπουλάκια μου! Έχω ένα πολύ όμορφο κοτέτσι, που το φροντίζω πολλά χρόνια, που με αγαπάνε, που με αγκαλιάζουν. Αυτό είναι η ομάδα για μένα. Μαζί με τα 2 παιδιά που έχω, είναι άλλα 12 παιδιά για μένα! Είναι τα παιδιά μου. Επίσης, θα ήθελα να σταθώ στην Μάρθα Αργυρίου, στον Δημήτρη Μέξη, τους βοηθούς μου, την Νάνσυ Τζιούλη την φυσιοθεραπεύτρια. Εδώ είμαστε όλοι αφιλοκερδώς. Βάζαμε λεφτά, δεν παίρναμε. Όλοι άφησαν τις δουλειές τους για να είναι εδώ και έκαναν σπουδαία δουλειά. Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι είναι αυτοί οι άνθρωποι που μαζεύτηκαν και έμειναν δίπλα μου».

Είστε η ομάδα που κάθε αντίπαλος θέλει να κερδίσει. Κι αυτό γιατί είστε στην κορυφή. Αυτό σας γεμίζει με άγχος;

«Θα πρέπει να προσπαθήσουν πολύ για να μας ρίξουν από τον... θρόνο. Θα πρέπει να παίξουν καλύτερα από εμάς. Είναι πολύ απλή η ερώτηση. Πρέπει να παίξουν καλύτερα από εμάς. Η ομάδα παίζει ένα ποιοτικό μπάσκετ, σύμφωνα με τις δυνατότητες των παιδιών. Είναι παιδιά που παίζουν στα τοπικά. Αυτά τα παιδιά παίζουν το καλύτερο, πιο σοβαρό μπάσκετ, με αρχή και τέλος και ξέρουν τι τους γίνεται. Και εμείς στον πάγκο δίνουμε ένα σοβαρό δρόμο στα παιδιά μέσα στο παρκέ και σύμφωνα με ό,τι απαιτεί το σύγχρονο μπάσκετ. Εγώ προσωπικά θα ήθελα να αφιερώσω το μετάλλιο αυτό στον άντρα μου και στην κόρη μου, οι οποίοι το Σάββατο είχαν και οι δύο γενέθλια. Είναι και αυτό μια συγκυρία. Εμείς μετράμε τα μηνύματα εδώ στην ομάδα. Αυτή η ομάδα λειτουργεί με σημάδια και όταν δούμε το σημάδι... τέλος! Σαν μικρά παιδιά λειτουργούμε εμείς στην ομάδα και με πολύ αγάπη φυσικά, για την ομάδα και την Ελλάδα».

Νιώθουμε πως έχουμε στο πλευρό μας όλη την Ελλάδα
Με τις επιτυχίες που πετύχατε τα τελευταία χρόνια, θεωρείτε πως στείλατε και το δικό σας μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση;

«Δεν υπάρχει κάποιο παράπονο, γιατί κανένας δεν μας γύρισε την πλάτη όλα αυτά τα χρόνια. Εμείς είμαστε μια μικρή ομοσπονδία, που δεν είχε τη δυνατότητα για μεγάλη χρηματοδότηση, δεν μπορούσαμε να προσελκύσουμε εύκολα χορηγούς. Δεν υπήρχε πάντως ένας που να του ζητήσουμε βοήθεια και να μας γυρίσει την πλάτη. Απλά, έπρεπε να ψάξουμε και να βρούμε πολλές διαφορετικές βοήθειες. Το μήνυμα της ισότητας είναι δεδομένο. Το μπάσκετ είναι ένα παντού και δεν παίζεται ποτέ επειδή ακούς. Αυτό που ισχύει είναι πως το κομμάτι της επικοινωνίας με την ακοή έχει ξεπεραστεί με τα μάτια. Και τα παιδιά πέρασαν το μήνυμα με τον καλύτερο τρόπο».

Έχοντας την στήριξη ολόκληρης της χώρας, στις διοργανώσεις που αγωνιστήκατε, νιώσατε ότι είστε πρεσβευτές της Ελλάδας στο εξωτερικό;

«Φυσικά το νιώθουμε. Από την πρώτη στιγμή και όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό ήταν το βάρος, το εθνόσημο. Και όταν δεν πηγαίναμε καλά σε μια διοργάνωση δεν κάναμε περήφανη τη χώρα, δεν της δώσαμε μια χαρά. Γιατί ο κόσμος –λίγοι στην αρχή και στην πορεία περισσότεροι- περίμεναν κάτι από εμάς, να τους κάνουμε χαρούμενους. Όλοι εδώ θεωρούμε πως κάθε επιτυχία των εθνικών ομάδων δεν είναι ποτέ της ομάδας. Αυτή μοιράζεται στον κόσμο. Όπου είναι Έλληνας και ακούγεται εθνικός ύμνος, η επιτυχία είναι μοιρασμένη. Εμείς, απλώς, κάναμε τη δουλειά και η δουλειά πάει στον κόσμο».
sdna.gr

To TvSport

συνδυάζει την αθλητική ενημέρωση με βίντεο από την Κρήτη, την Ελλάδα και όλο τον κόσμο. Με οδηγό την αντικειμενική  και έγκαιρη προβολή όλων των αθλητικών γεγονότων αλλά και με ανοιχτή τη δική σας συμμετοχή

Για Διαφήμιση

Μπορείτε να μας στείλετε e-mail στο info@tvsport.gr

ή να συμπληρώσετε τη φόρμα διαφήμισης κάνοντας κλικ  εδώ.

Στοιχεία Επικοινωνίας

  • (+30) 6936915717
  • Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

PrincElia Cosmetics