Ξύπναγε, κοιμόταν , κάθε μέρα

το ίδιο πρόγραμμα είχε η ζωή του.

Κάθε μέρα άνοιγε παράθυρα,

πόρτες και λαχταρούσε να δει

διαφορετικό τον κόσμο.

Απογοητευόταν – γιατί

δεν αλλάζει τίποτα; Όλα ίδια, τίποτα

καινούργιο.

Με μία απορία ξύπναγε και κοιμόταν:

Μα γιατί δεν αλλάζει κάτι; Γιατί δεν έρχεται

κάτι καλύτερο, γιατί η κοινωνία αυτή χειροτερεύει;

Για χρόνια ολόκληρα

αυτή η κατάσταση συνέβαινε.

Εκείνος παρέμενε αδρανής,

γύρναγε στο σπίτι και απλώς έβριζε

τους πάντες, Θεό , κοινωνία, τους άλλους.

Αλλά το σημαντικότερο δεν είχε καταλάβει;

πως η αλλαγή ξεκινάει από εμάς τους ίδιους

και όχι από κανέναν άλλο.

Και έτσι, συνέχισε να ελπίζει

πως ο κόσμος θα αλλάξει χωρίς εκείνος

να κάνει τίποτα…

Πηγή:

ΜΑΡΙΑ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ